Een scheidsrechter in het hockey staat niet alleen. Op iedere helft van het veld staat namelijk één scheidsrechter en met zijn tweeën regelen de scheidsen dat de wedstrijd in goede banen verloopt. Alleen in het internationale hockey en op grote toernooien waar de belangen groot zijn bestaat de “video umpire”. Deze extra scheidsrechter heeft de beschikking over video apparatuur en verschillende camera’s om ervoor te zorgen dat cruciale beslissingen kunnen worden genomen. De scheidsrechter op het veld kan vergissingen maken, met de video umpire kan dit in ieder geval op cruciale momenten worden teruggedraaid.
In het reguliere hockey wordt er van ieder lid van de KNHB verwacht dat hij een scheidsrechterskaart behaald. Deze scheidsrechterskaart wordt een C-kaart genoemd en kan ieder lid van de KNHB halen door het volgen van een scheidsrechterscursus en het afleggen van een examen. De scheidsrechterscursus is niet alleen handig als men een fluitbeurt heeft. Het is ook een handig hulpmiddel om de spelregels nu eens echt te doorgronden. Er zijn namelijk nog steeds een groot aantal regels waarvan menigeen het bestaan niet weet.
Gelukkig zijn er binnen het hockey een groot aantal spelers die fluiten (zoals het leiden van een wedstrijd als scheidsrechter binnen het hockey wordt genoemd) dusdanig leuk vinden dat zij promotie willen maken en hoge of zelfs topwedstrijden willen leiden. Hiervoor moeten zij zich aanmelden voor de cursus tot Bondsscheidsrechter. Al naar gelang de beschikbaarheid worden de scheidsrechters eerst in het district ingedeeld en beoordeeld. Wanneer de cijfers bovengemiddeld zijn maakt de scheidsrechter kans op een promotie naar een hogere klasse. Wanneer men het district is ontgroeid, kan promotie naar de landelijke klasse volgen.